Το σχολείο είναι μια κοινωνία στην οποία συνυπάρχουν πολλοί και διαφορετικοί χαρακτήρες παιδιών. Ο ρόλος του σχολείου είναι πολυδιάστατος και για να εκπληρωθούν οι στόχοι αναγκαία προϋπόθεση είναι η αρμονική συνεργασία ανάμεσα σε όλους όσοι συμμετέχουν στην ψυχοσωματική ανάπτυξη των παιδιών. Οι σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της σχολικής κοινότητας οφείλουν να βασίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη και στην αλληλοκατανόηση. Κυρίως να γνωρίζουμε πως οι μεγάλες προσδοκίες όλων μας σχετικά με την εξέλιξη των παιδιών μας δημιουργεί πίεση και πρόσθετο άγχος στην παιδική ψυχή. Εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες συντελούν στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού και καθορίζουν τη συμπεριφορά του.
Στόχος αυτής της προσπάθειας είναι να δώσει το έναυσμα για θεωρητική κατάρτιση εκπαιδευτικών και κηδεμόνων, ώστε να μπορούν να αναγνωρίσουν τις αιτίες και τις επιπτώσεις συμπεριφορών, εντός και εκτός του σχολικού πλαισίου. Με την αναφορά σε αληθινές εμπειρίες προσδοκούμε την ευαισθητοποίηση όλων προκειμένου να υπάρχει αποδοχή οποιασδήποτε αποκλίνουσας συμπεριφοράς, την οποία αφενός δεν συγκαλύπτουμε και αφετέρου κινητοποιούμαστε προς τις σωστές κατευθύνσεις για να παρέμβουμε αποτελεσματικά.
Οι ενδείξεις κατάθλιψης σε παιδιά και εφήβους είναι ένα θέμα επίκαιρο κυρίως στις σημερινές δύσκολες κοινωνικές και μη καταστάσεις.